همه چیزی درباره صافی کف پا

بسیاری از مردم با کف پای صاف خاطرات تلخ و بدی را تجربه کرده‌اند. درد و ناتوانی از پرداختن به بسیاری از ورزش‌ها. اما کف پای صاف برای برخی از آقایان خاطرات خوبی به همراه دارد که به نظرشان به تمام دردسرهایش می‌ارزد. معافیت از سربازی. شاید گمان کنید که صاف بودن کف پا مگر چه خطری دارد که ارتش با آن همه سخت‌گیری و انضباط دلش به حال گرفتاران این بیماری سوخته است. اگر چنین فکری می‌کنید حتما کف پایتان صاف نیست. چون صافی کف پا تقریبا تمام چهار ستون بدن انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و علایم و عوارضی را باعث می‌شود که همدردی فرماندهان نظامی را با خود همراه می‌کند.

نحوه صحیح قرارگیری 31 استخوان، 33 مفصل و 100 عضله قوس کف پا را می‌سازد که ظاهرا فقط یک قوس ساده است. اما عملکرد و اثر آن بر زندگی اسان بسیار مهم‌تر و پیچیده‌تر از آن چیزی است که تصورش را می‌توان کرد. این قوس باید هم محکم باشد تا بتواند وزن بدن را تحمل کند و هم انعطاف پذیر تا بتواند خود را با سطوح مختلف وفق دهد و اختلاف بین انسان و ربات‌های شبیه انسان را ایجاد نماید. قوس کف پا نیروهای مختلف و در راستاهای متفاوت را که از طرف زمین به بدن اعمال می‌شود، کاهش داده و اجازه ورود همه این نیروها را به بدن نمی‌دهد. اما وقتی این قوس از بین می‌رود یا کم می‌شود، نیروی مختلف وارد شده به کف پا از سد قوس کف پا گذشته و وارد کف پا و سیستم استخوان‌بندی یا همان اسکلت بدن انسان می شوند. به عبارتی با وجود نقص در قوس کف پا نیروی‌هایی که انسان روی آنها پا می‌گذارد، بر بسیاری از مفاصل و استخوان‌های بدن از نوک پا تا فرق سر اثر می‌گذارند. کف پای صاف عارضه‌ای است که در آن قوس کف پای بیمار کمتر از حد طبیعی بوده یا اصلا وجود ندارد.

از نوک پا تا فرق سر

وقتی کف پا صاف می‌شود، مهمترین علامت ظاهر صاف کف پاست که معمولا مورد توجه خود بیمار قرار نمی‌گیرد. این صاف شدن کف پا باعث تغییر محور عمودی انتقال نیرو و وزن بدن به کف پا می‌شود که مهمترین نشانه آن خمیدگی کفش خصوصا پاشنه کفش به سمت داخل است. اگر از پشت به پای چنین بیماری در حال ایستاده نگاه کنیم، پاشنه پایش بصورت پیچ خورده دیده می‌شود. البته بیمار دچار پا درد، درد در قسمت مچ پا و حتی تورم مچ پا هم می‌شود. اما آنچه معمولا بیمار را به نزد پزشک می‌کشاند عوارضی نظیر خارپاشنه، زانو درد، کمردرد و سردرد است.

صافی کف پا می‌تواند منجر به بروز التهاب در رباط‌های کف پا، التهاب تاندون آشیل و تاندون ماهیچه پشتی استخوان درشت نی، شکستگی‌های فشاری در اندام تحتانی وایجاد پینه و میخچه شود.

اسباب دردسر

کف پای صاف می‌تواند ناشی از ضعف عضلات و بافت همبند پا یا ژنتیک باشد. در بعضی موارد با گذشت زمان قوس کف پا از بین می‌رود. بتدریج و با افزایش سن، رباط پشتی استخوان درشت نی پا که در داخل مچ پا قرار دارد و جزء اصلی در حمایت از قوس پا به حساب می‌آید، دچار فرسودگی می‌شود. وجود بار بیش از حد بر این رباط سبب بروز التهاب در آن شده و منجر به فرسودگی آن می‌شود. به تدریج که این رباط دچار تخریب شد، اثر حمایتی آن بر قوس پا نیز برداشته شده و قوس کف پا به تدریج از بین می‌رود.

وجود فشار مداوم بر پا نیز می‌تواند باعث صاف شدن کف پا شود. یکی از انواع فشارهایی که باعث صاف شدن کف پا می‌شوند، استفاده دراز مدت از کفش‌های پاشنه بلند است. چاقی نیز می تواند فشار زیادی را بر قوس کف پا وارد کرده و به مرور زمان آن را صاف کند.

آسیب‌ها و ضربات مختلفی به کف پا یا مچ پا وارد می‌وند نیز می تواند باعث صافی کف پا شوند. التهاب مفصلی روماتیسمی و بیماری دیابت نیز از دیگر عوامل زیمنه ساز ابتلا به صافی کف پا هستند.

پا برهنه

اگر به پای نوزادان و شیرخواران نگه کرده باشید، حتما متوجه شده‌اید که اصولا کف پای آنها صاف است. علت این پدیده اولا چربی نوزادی در کف پاست و مهمتر این که قوس کف پا به مرور زمان تشکیل شده و با راه رفتن تکمیل می‌شود. در واقع قرار گرفتن پا روی زمین در تشکیل قوس کف پا نقش دارد. این یعنی پا برهنه راه رفتن و بازی کردن بچه‌ها خصوصا در سال‌های اولیه عمر ضامن سلامت قوس کف پای آنهاست. بر اساس نتایج تحقیقات دانشمندان، حدود 40 درصد بچه‌های زیر 5 سال، 22 درصد بچه‌های بین 5 تا 10 سال و 15 درصد بچه‌های بین 10 تا 15 سال دارای کف پای صاف هستند. اما با توجه باقی ماندن برخی از این صافی‌های کف پای کودکانه تا سنین بزرگسالی و بروز عوارض کف پای صاف، غربالگری و تشخیص و سپس اجرای تمرینات ساده و تهیه کفش‌ها و کفی‌های مخصوص برای تشکیل هر چه سریعتر قوس کف پای کامل می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.

رد پای بیماری

تشخیص کف پای صاف واضح معمولا بالینی است. یعنی با معاینه کف و مچ پا پزشک و حتی خود بیمار می تواند تشخیص دهد که کف پایش صاف است. اما ممکن است کف پا صاف شده ولی هنوز انعطاف پذیر باشد. به عبارتی هنوز به طور واضح دچار عارضه نشده و به صورت همیشگی اجزای تشکیل دهنده قوس کف پا صاف نشده‌اند. در چنین مواردی وقتی کف پا روی زمین قرار نگرفته و فشار وزن روی آن نیست نمی‌توان صافی آن را تشخیص داد. حتی گاهی در مراحل ابتدایی روند صاف شدن کف پا ظاهر قوس سالم به نظر می‌رسد و بیمار و حتی بسیاری از پزشکان نمی‌توانند صافی مختصر و اولیه کف پا را تشخیص دهند. در چنین مواردی از قدیم روش‌های خاصی برای تشخیص صافی کف پا وجود داشته است. یکی از روش‌های جالب برای تشخیص شروع روند صاف شدن کف پای بیمار، اثر کف پاست که هم می‌توان مانند اثر انگشت با کمک جوهر و استمپ آن را روی کاغذ تهیه کرد و هم به روش پزشکان قدیمی از اثر پای خیس روی زمین صاف.

امروزه با پیشرفت علم، روش دقیقی جایگزین روش‌های معمول تهیه اثر پا شده که موسوم است به اسکن کف پا. اسکن کف پا دارای صفحه‌ایست که بیمار روی آن می‌ایستد و خود این دستگاه بر اساس فشاری که پا بر صفحه حساس آن وارد کرده است، می تواند اثر پای بیمار و نیز میزان صاف بودن کف پا را تعیین کند. در واقع نه تنها می‌توان از این اسکن برای تشخیص استفاده کرد بلکه به دلیل کم هزینه بودن آن می‌توان برای غربالگری صافی کف پا سود جست. به نوعی هر فردی می تواند با مراجعه به مراکز تخصصی و انجام این اسکن، از اولین لحظه شروع صاف شدن کف پایش مطلع شود.

کفش اختصاصی

برای از بین بردن هرچه سریعتر صافی کف‌پای کودکان بهترین راه حل پا برهنه بازی کردن آنهاست. و اگر قرار است چنین کودکی کفش داشته باشد، باید کفش طبی و یا حداقل کفی طبی مخصوص تهیه شود.

برای بزرگسالان باید کفی طبی یا کفش طبی تهیه شود. باید توجه داشت که کفی‌های طبی (خاص هر بیمار) از سوی پزشک تجویز می‌شود. کفی‌های طبی مخصوص صافی کف پا برای هر بیمار از طرف پزشک متخصص تعیین و توسط کارشناسان ارتوپدی فنی و تکنسین های مربوطه و از طریق قالبگیری گچی از پای بیمار و ساخت قالب پا، ساخته می‌شوند. بسیار مهم است که کفی طبی از روی قالب پای خود شخص ساخته شود. البته امروزه در مراکز تخصصی سلامت پا، از طریق اسکن کف پا می توان بدون گچ گرفتن و تهیه قالب پا، کفی یا کفش منحصر به فرد و مختص بیمار را تهیه کرد.

اما در کنار اصلاح فیزیکی قوس کف پا از طریق کفش و کفی طبی، بیمار می تواند برای تسکین درد خود از داروهای مسکن استفاده کند. کاهش وزن برای بیمارانی که اضافه وزن دارد حتما توصیه می‌شود. انجام برخی ورزش های کششی برای کاهش درد ناحیه پا و قوزک پا و نیز تقویت عضلات قوس کف پا مفید است. ماساژ کف پا با استفاده از یک بطری که روی زمین قرار گرفته می‌تواند مفید باشد.

در موارد بسیار نادر نیز درمان‌های فوق افاقه نکرده و اصلاح قوس کف پا از طریق جراحی لازم می‌شود.

آنچه معمولا بیمار مبتلا به صافی کف پا را به نزد پزشک می‌کشاند عوارضی نظیر خارپاشنه، زانو درد، کمردرد و حتی سردرد است.

جمع آوری شده توسط دکتر رضا قلمقاش

نشانی مرکز:
تهران ، خیابان انقلاب اسلامی ، مابین خیابان فلسطین و خیابان ولیعصر، خیابان صبای جنوبی (برادران مظفر)
پلاک 9/1 بیمارستان مدائن ، مرکز جامع توان بخشی.

تلفن تماس:          
 09350304007  دکتر قلمقاش
  021-66463737   –   021-66482111

آماده همکاری با تمام ارگان های دولتی و مدارس آموزش و پرورش

امروزه در دنیا، تخصصی برای بیماری‌های پا وجود دارد

با پودیاتری آشنا شوید

امروزه در جهان علم به قدری تخصصی و شاخه شاخه شده که گاهی حتی خود دانشمندان را نیز گیج می کند. البته بسیاری از این تخصص‌ها هنوز وارد کشورمان نشده ولی با توجه به تعریف و شرح آن تخصص‌ها وجود آنها الزامی به نظر می رسد. یکی از این تخصص‌ها، تخخص پا (Podiatry) است. این تخصص همان طور که از نامش پیداست، علمی است که در مورد بررسی، تشخیص و درمان مشکلات پا بحث می کند.

اولین نشانه‌های وجود توصیه و روش درمانی برای مراقبت و درمان بیماری‌های پا به حدود 2 هزار و 400 سال قبل از میلاد مسیح و در کتیبه‌های مصر باستان باز می‌گردد. از آن زمان به بعد هم بسیاری از پزشکان و حکمای غرب و شرق در دست نوشته‌های خود به انواع روش‌های درمانی بیماری‌های پا مثل میخچه، شکستگی پا و ... اشاره کرده‌اند. در این مسیر شاید مهمترین اتفاق استخدام یک پزشک برای مراقبت از پای ناپلئون بناپارت باشد. اما بالاخره برای اولین بار در اوایل قرن بیستم و در آمریکا واژه پودیاتری به کار رفت.

امروزه متخصص پودیاتری یا همان پودیاتریست کسی است که کلیه بیماری‌ها و عواملی که سلامت کف پا، مچ پا و اندام تحتانی را تحت تاثیر قرار می دهد، به او مربوط می‌شود. اولین روزهایی که چنین تخصصی ایجاد شد، تنها راهنمایی بیماران مد نظر بود تا بتوانند از درمان‌های موجود آن زمان بهترین و بیشترین استفاده را ببرند. اما امروزه یک پودیاتریست خود درمان‌های مختلف مانند فیزیوتراپی، تجویز دارو یا جراحی پا را انجام می دهد. پیشرفت این علم به حدی بوده که از ابتدای سال 2011، انجمن پزشکی پودیاتری آمریکا بسیج عمومی برای آموزش همگانی عمومی مردم، دانشجویان پزشکی و متخصصان پودیاتری را شروع کرده است.

با این که اکنون پودیاتری یکی از علوم روز دنیا محسوب می‌شود اما همه کشورهای دنیا این تخصص پزشکی را ندارند. پودیاتری تنها در کشورهایی چون استرالیا، کانادا، آمریکا، بریتانیا، ایرلند، نیوزلند، آفریقای جنوبی، سنگاپور، برونئی و قبرس به عنوان یک تخصص پزشکی وجود دارد.

تخصصی به نام پا

در برخی کشورها مثل استرالیا، پودیاتری هم می تواند یکی از شاخه‌های پیراپزشکی بوده و هم می تواند یکی از تخصص‌های رشته پزشکی باشد. در این کشور، کارشناسان پودیاتری در یک دوره تحصیلی کارشناسی تربیت می‌شوند. اما پودیاتریست‌ها کسانی هستند که پس از گذراندن دوره پزشکی عمومی وارد دوره تخصصی پزشکی و جراحی پودیاتری می‌شوند. پزشکان متخصص پودیاتری در استرالیا می توانند هم برای بیماری‌های پا دارو تجویز کنند و هم جراحی.

اما در برخی کشورها مثل آمریکا، امور مربوط به بیماری‌های پا مربوط به دو گروه از پزشکان است: گروه اول پزشکان متخصص پودیاتری و گروه دوم پزشکان متخصص ارتوپدی. در آمریکا پس از یک لیسانس مرتبط با حوزه پزشکی، داوطلبان پزشکی پودیاتری مثل داوطلبان پزشکی عمومی وارد دانشکده پزشکی پودیاتری می‌شوند. دوره دکترای پزشکی پودیاتری حدود 4 سال به طول می‌انجامد و به عبارت دیگر طول دوره تحصیل آن درست هم اندازه دوران تحصیل پزشکی بوده و 8 سال است. پس از پایان دوران عمومی پزشکی پودیاتری، داوطلبان وارد دوره 2 تا 3 ساله تخصص پزشکی و جراحی پودیاتری می‌شوند. در این دوره، پزشکان علاوه بر کسب دانش، به طور مستقیم با بیماران مبتلا به بیماری‌های پا سر و کار دارند و می توانند برای آنها دارو تجویز کرده یا پای آنها را جراحی کنند.  پس از گذراندن دوره تخصص پزشکی و جراحی پودیاتری، پزشکان متخصص پا یا پودیاتریست می‌شوند. پس از دوره تخصص پودیاتری حتی دوره‌های فلوشیپ هم وجود دارد و یک پودیاتریست می‌تواند فلوشیپ مراقبت از پای دیابتی، فلوشیپ ضربه‌های پا و یا فلوشیپ جراحی با تهاجم حداقل شود.

جای پای مهم

در کشورهایی که تخصص پودیاتری وجود دارند، بیماران برای مشکلات مربوط به پای خود را به پودیاتریست مراجعه می کنند. حتی بیمارانی که مبتلا به بیماری‌های مزمنی مثل دیابت هستند که به مراقبت و کنترل درازمدت پا دارد، به صورت منظم برای ویزیت‌های دوره‌ای به پودیاتریست مراجعه می کنند. این بیماران حتی کفش خود را زیر نظر پزشکان متخخص پودیاتری تهیه می‌کنند. تخصص پودیاتری آنقدر در این کشورها اهمیت دارد که بسیاری از خدمات پیشگیری و درمانی آن تحت پوشش و حمایت بیمه است.

سوتیتر

امروزه آنقدر تخصص پا اهمیت پیدا کرده که علاوه بر دوره پزشکی عمومی پودیاتری و تخصص آن، دوره‌های فوق تخصصی پودیاتری هم دارد.

اصول درمان و مراقبت پیچ خودردگی مچ پا

استراحت، یخ، بانداژ، بالشت

پیچ خوردگی مچ پا یکی از شایعترین مشکلات حاد مفاصل است که شاید بسیاری از ما آن را تجربه کرده باشیم. مشکلی که گاهی با درمان‌های عجیب و غریب و در بسیاری موارد با دستکاری‌های بی‌جا و خطرناک افراد غیر متخصص عارضه دار شده و بیشتر از آنچه باید، دردسرساز می‌شود. اصولا پیچ خوردگی مچ پا هرگونه آسیب در ساختار رباط‌های حمایت کننده مفصل مچ پاست. رباط‌ها عامل اتصال، ثبات، پایداری و استحکام استخوان‌ها در مفاصل هستند. وقتی مچ پا پیچ می‌خورد، اصولی را باید رعایت کرد که در این مقاله به بررسی آنها می‌پردازیم.

درد شدیدی که مانع از ادامه راه رفتن و فشار روی پای آسیب دیده می‌شود، اولین نشانه پیچ خوردگی مچ پاست. اگر خود فرد یا پزشک هنگام معاینه به مفصل آسیب دیده دست بزند، درد بیمار تشدید می‌شود. محل آسیب متوم، گرم و قرمز می‌شود و اگر پیچ خوردگی کمی شدید باشد، معمولا با خونمردگی و کبودی همراه می‌شود.

پیچ خوردگی مچ پا بسته به وضعیت و آسیبی که در مفصل ایجاد کرده، شدت علایم و آسیب متفاوتی را باعث می‌شود. پیچ خوردگی درجه 1 عبارتست از مچ دردناک در حالی که مفصل هنوز ناپایدار نیست. این حد از پیچ خوردگی مچ پا با کشيدگي خفيف رباط همراه است. در پیچ خوردگی درجه 2، مچ پا دردناک بوده و به علت پارگی متوسطی که در رباط‌ها ایجاد شده، مفصل مختصری ناپایدار است. در این نوع پیچ خوردگی خونریزی در مفصل دیده می شود. پیچ خوردگی درجه 3 علاوه بر دردناکی و تورم، ناپایداری مفصل ایجاد می کند. علت این ناپایداری پارگی کامل رباط‌هاست. در این حالت خونریزی در مفصل شدیدتر است.
 

مچ پای پیچیده در زندگی

احتمال بروز پیچ خوردگی مچ پا برای همه افراد یکسان نیست. خانم‌ها بیشتر از آقایان دچار این عارضه می‌شوند. سنین پایین‌تر با خطر بیشتری در ایجاد پیچ خوردگی مچ پا همراه است. سابقه پیچ خوردگی مچ پا نیز زمینه ساز بروز دوباره این عارضه است. وزن زیاد و طوده بدنی بالا نیز احتمال بروز پیچ خوردگی مچ پا را زیاد می‌کنند. کفش نامناسب و پاشنه بلند نیز از دیگر عوامل مهم پیچ خوردگی مچ پاست. در برخی ورزش‌ها مثل فوتبال، والیبال و بسکتبال که با دویدن و پریدن مداوم و یا چرخش روی پاشنه پا همراهند، بیشتر از بقیه پیچ خوردگی پا اتفاق می‌افتد. پيچ خوردگي مچ پا شايعترين آسيب و صدمه ورزشي محسوب مي‌شود که 25 تا 45 درصد افراد در طول دوران ورزش کردن خود به آن دچار می‌شوند.

یکی از عوامل خطرساز بروز پیچ خوردگی در مچ پا، اختلال در حس درک وضعیت بدن است.  یکی از مهمترین راهکارهای پیشگیری از این اختلال ریشه در کودکی دارد. ثابت شده، بچه‌هایی که پابرهنه بازی و جست و خیز می‌کنند، کمتر دچار پیچ خوردگی مچ پا می‌شوند.

مفصل چپ و راست شده

پیچ خوردگی مفصل مچ پا ممکن است بر اساس نوع مکانیسم، به 3 شکل ایجاد شود: یکی پيچ خوردگي هاي خارجي که در حرکت چرخشي پا به سمت خارج به طوري که کف پا به سمت داخل قرار گيرد رخ مي دهد و در آن قسمت خارجي مچ پا صدمه مي بيند. دیگری پيچ خوردگي هاي داخلي که در حرکت چرخشي پا به سمت داخل به طوري که کف پا به سمت خارج قرارگيرد، رخ داده و در آن قسمت داخل مچ پا آسیب مي‌بيند. و آخری پيچ خوردگي هاي بالاي مچ پا که با پارگي رباط بين درشت‌ني و نازک‌ني در انتهاي تحتاني آنها همراه است و اغلب با درد جلوي مچ پا تظاهر پيدا مي‌کند.

کمک‌های برنج
کلمه rice (برنج) را که مخفف چهار کلمه rest (استراحت)، ice (یخ)، compression (فشردن) و elevation (بالا نگه داشتن عضو) است به اساس کمک‌های اولیه و مراقبت از مچ پای پیچ خورده است.
برای استراحت، از عضو صدمه دیده استفاده نکنید و آن را در حالت استراحت قرار دهید. به کار بردن سرما روی قسمت آسیب دیده سبب انقباض عروق خونی می شود و کاهش خونریزی، تورم ودرد را به دنبال خواهد داشت. بستن مفصل آسیب دیده با ابند کشی و بالا نگه داشتن آن باعث پیشگیری و بهبود تورم می‌شود.

اجرای قانون RICE:

R (Rest): بی حرکت نگهداشتن و راه نرفتن روی پای آسیب دیده اولین اقدامی است که باید انجام دهید.

I (Ice): برای سرد کردن مفصل آسیب دیده می توان از کیسه‌های یخ، قراردادن پا در تشت آب سرد و یا ماساژ مفصل با یخ استفاده کرد. برای به کار بردن یخ از قانون 3 استفاده کنید: 3 روز اول بعد از آسیب دیدگی، روزانه 3 بار و هر بار 30 دقیقه مفصل آسیب دیده را با یخ سرد کنید.

C (Compression): برای ایجاد فشار، یک شیء نعل اسبی را زیر قوزک پا قرار دهید تا قوزک پا و این شیء هم سطح به نظر برسد. از حوله، دستمال یا مقداری موم می‌توانید به عنوان این شیء نعل اسبی استفاده کنید. سپس روی مفصل را با باند کشی ببندید. مراقب باشید که باند را سفت نبندید چون که باعث اختلال خونرسانی و ترمیم مفصل می‌شود. اگر بعد از بستن باند انگشتانتان سورن سوزن شد، باند را سفت بسته‌اید.

E (Elevation): پای آسیب دیده را باید آنقدر بالا بیاورید که در حالت دراز کشیده، مفصل آسیب دیده در سطح سر یا بالاتر از آن قرار گیرد. برای این کار می توانید از چند بالشت استفاده کنید. روزانه حدود 3 ساعت پای آسیب دیده را باید بالا نگه داشت.

آسیب پا در یک سوم تصادفات جاده‌ای

دکتر آمبروجیو ماننتی، ، چندی پیش، در مراسم حوادث ترافیکی و ایمنی جاده‌ای، گفت: «تصادفات جاده‌ای نهمین عامل مرگ در جهان است. تصادفات جاده‌ای به عامل اصلی مرگ جوانان ‌15 تا ‌29 ساله جهان تبدیل شده و تقریبا یک میلیون و ‌300 هزار نفر هر سال در جاده‌های سراسر دنیا جان خود را از دست می‌دهند. علاوه بر آن سالانه ‌20 تا ‌50 میلیون نفر در جاده ها با سوانح منجر به جرح مواجه می‌شوند.» همین جملات کافی است تا به اهمیت تصادفات پی ببریم. اما تصادفات فقط تصادفات جاده‌ای نیستند. همچنین یکی از مهمترین آسیب‌هایی که در هنگام تصادف به مجروحین وارد می‌شود، آسیب‌های پاست. به همین دلیل مهمترین اشکال ضربات و تصادفات و آسیب‌های پای ناشی از آنها در این مقاله مورد بررسی قرار می‌گیرند.

تصادف سرنشینان اتومبیل
حدودا در یک سوم تصادفات اتومبیل از روبرو، سرنشینان خودرو دچار آسیب‌های پا می‌شوند. 88 درصد از این آسیب‌ها به شکستگی یک یا چند استخوان پا منجر می‌شود. شکستگی مچ و کف پا شایعترین محل‌ها در پا هستند که در هنگام تصادف دچار شکستگی می‌شوند. در مورد شیوع انواع شکستگی‌های ناشی از تصادف سرنشینان خودرو، سن و جنسیت مصدومان خیلی تفاوقتی ندارد وبیشتر از هر چیزی بستن یا نبستن کمربند ایمنی، شدت تصادف، سرعت اتومبیل و زاویه برخورد اهمیت دارد.

مکانیسم آسیب
در تصادف از روبرو، بیشتر از هر کسی، سرنشین کنار راننده در معرض خطر قرار دارد. در بین انواع مکانیسم‌های ایجاد شکستگی در پا 6 محل و مکانیسم از همه بیشتر باعث ایجاد شکستگی در تصادفات می‌شوند: 1- شکستگی مچ و کف پا در اثر جمع شدن و برخورد کف اتومبیل، پشت گلگیر و پدال‌ها، 2- شکستگی ساق پا در اثر برخورد با کف، پشت گلگیر و پدال‌ها، 3- شکستگی استخوان ران در اثر برخورد با داشبورد، 4- شکستگی ساق پا در اثر برخورد با داشبورد، 5- شکستگی استخوان‌های زانو در اثر برخورد با داشبورد و 6- شکستگی استخوان‌های زانو در اثر برخورد با داشبورد. نکته مهم اینجاست که شکستگی مچ و کف پا در اثر جمع شدن و برخورد کف اتومبیل، پشت گلگیر و پدال‌ها 6 برابر سایر انواع شکستگی و مکانیسم‌ها در هنگام تصادف برای سرنشینان اتومبیل رخ می‌دهد.

عوامل کاهنده آسیب
در حال حاضر بیشتر تجهیزات ایمنی داخل اتومبیل برای کاهش صدمات وارده بر سر و گردن طراحی می‌شوند و در بین آسیب‌های پا تنها باعث کاهش آسیب‌های وارده بر ران شده و بر سایر صدمات پای ناشی از تصادفات تاثیر چندانی ندارند. اما نکته مهم در مورد تصادفات سرعت اتومبیل در هنگام وارد آمدن آسیب به پاست. چرا که برای ایجاد شکستگی در پا در زمان تصادف کمترین میزان سرعت اتومبیل نسبت به سرعت مورد نیاز برای ایجاد شکستگی و یا آسیب به سایر اعضای بدن، مورد نیاز است. 50 درصد شکستگی‌های پا در تصادفات در حالی ایجاد شده که اتومبیل‌ها سرعتی کمتر از 50 کیلومتر در ساعت داشته‌اند و 80 درصد شکستگی‌های پا در سرعتی زیر 70 کیلومتر رخ می‌دهند. بیشتر شکستگی‌های پا زمانی رخ می‌دهد که اتومبیل تصادف کرده کوچک باشد.
برای کاهش خطر شکستگی پا در هنگام تصادف توصیه می‌شود: 1- با حداقل سرعت مطمئنه رانندگی کنید، 2- حتما در هنگام رانندگی خود و سرنشین کنار راننده را ملزم به بستن کمربند ایمنی کنید. 3- از اتومبیل‌های با ایمنی بالاتر استفاده کنید. 4- از نصب وسایل تزئینی سخت روی داشبورد خودداری کنید. 5- فاصله صندلی، فرمان و داشبورد را بر اساس استاندارد توصیه شده تنطیم کنید.

تصادف عابر با اتومبیل
آسیب‌های پای ناشی تصادف عابر با اتومبیل بسیار بستگی به نوع اتومبیل، سرعت آن و نیز زاویه برخورد دارد. مسلما اتومبیل‌های با ارتفاع زیر، کمتر باعث آسیب پای عابر می‌شود و ضرباتی که با سرعت کم و در زاویه مناسب به پای عابر وارد شود، ممکن است حتی باعث آسیب جدیدی پای عابر نشود.

آسیب‌های معمول
در تصادفاتی که محل برخورد سپر اتومبیل با پای عابر، قسمت خارجی زانوی عابر است، بیشترین آسیب‌ها کشیدگی و پارگی رباط‌ها و شکستگی استخوان‌های زانو است. اگر محل ضربه، جلوی زانو باشد بیشتر از هر چیزی شکستگی استخوان‌های زانو محتمل استو از طرفی برخی افراد در هنگام تصادف، ضربه به کناره ران و لگن‌شان وارد می‌شود که در این موارد شکستگی استخوان ران و نیز گردن استخوان ران ممکن است رخ دهد. معمولا در تصادفات معمول عابر با اتومبیل خیلی به کف پای بیمار آسیب نمی رسد مگر در موارد که اتومبیل از روی پای بیمار رد شود که بسته وضعیت عابر در هنگام این تصادف گاهی حتی هیچ آسیبی به کف پای مصدوم وارد نمی‌شود. اما محمل‌ترین آسیب‌ها در این حالت و شکستگی در رفتگی مچ‌پا و استخوان‌های کف پاست.

پیشگیری
بهترین راه پیشگیری از آسیب‌های پا در تصادف با اتومبیل، عدم تصادف است. استفاده از پل‌های عابر پیاده و عدم عبور از عرض آزادراه‌ها و عبور از محل خط‌کشی عابر پیاده در خیابان‌ها و رعایت چراغ راهنمایی عابران در گذر از چهارراه‌ها می تواند از بروز چنین تصادفاتی جلوگیری کند.

تصادف موتورسواران
همیشه موتورسیکلت یکی از خطرناک‌ترین وسایل نقلیه بوده است. اگر در اورژانس ارتوپدی ساعتی را بگذرانید، می‌بینید که بیشتر مصدومان موتورسوارانی هستند که به نوعی تصادف کرده‌اند. برخی با اتومبیل، برخی با عابر و برخی هم زمین خورده اند. حتی برخی از آنها بیش از 5 بار دچار شکستگی پا شده‌اند و یا چندین بار تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند.

دوسوم شکستگی پا
در بین آسیب‌های ناشی از تصادفات موتورسواران، شکستگی پا بسیار شایع است. بیش از 66 درصد موتورسوارانی که تصادف کرده و به بیمارستان مراجعه می‌کنند، دچار آسیب‌های پا می‌شوند. بیشتر موتورسوارانی که دچار آسیب می‌شوند، در دهه سوم زندگی خود هستند. یعنی 20 تا 29 ساله هستند. 42 درصد مصدومان موتورسواری که دچار آسیب‌های پا می‌شوند، در اثر تصادف با اتومبیل و 22 درصد آنها در اثر زمین خودرن دچار آسیب می‌شوند.
شایعترین آسیبی که به پای موتورسواران در هنگام تصادف وارد می‌شود، شکستگی ساق پاست. 44 درصد آسیب‌های پای موتورسواران در اثر تصادف، شکستگی ساق پا، 35 درصد آن شکستگی مچ پا و 22 درصد آن شکستگی استخوان ران است. معمولا 75 درصد شکستگی‌های ناشی از تصادف در موتورسواران بدون نیاز به جراحی و تنها با گچ گرفتن بهبود می‌یابد. ولی 25 درصد از این شکستگی‌ها به عمل جراحی نیاز پیدا می‌کنند.

کاهش آسیب

مسلما موتورسواری با سرعت مطمئنه و پرهیز از حرکات نمایش و آکروباتیک مثل لایی کشیدن و زیگزاگ راندن و تکچرخ زدن خصوصا در خیابان‌ها و معابر شهری اولین گام پیشگیری از تصادف موتورسواران است. اما برای کاهش آسیب‌های وارد شده به پا در هنگام تصادف موتورسواران، بستن انواع محافظ پا و زانو روی موتور و نیز پوشیدن لباس‌های مخصوص موتورسواری که ضربه گیر دارند توصیه می‌شود.
 

آسیب‌های پا در فوتبال

وقتی واژه تصادف و صدمات و آسیب‌های ناشی از آن به میان می‌آید، همه ذهن‌ها به سمت تصادف با اتومبیل و موتورسیکلت می‌رود. اما شاید تصادف انسان با انسان را هم بتوان در این زمینه گنجاند. در بین تصادفات انسانی شایعترین میدان در کشورما زمین فوتبال است. فوتبال در همه جای دنیا یکی از مهمترین عامل آسیب‌های ورزشی و برخوردهای انسان با انسان است. البته با توجه به نوع ورزش فوتبال شایعترین آسیب‌ها در این ورزش، صدمات پاست. حدود 3 درصد بچه‌هایی که فوتبال بازی می‌کنند، دچار آسیب پا می‌شوند. این در حالی است که 30 تا 50 درصد بزرگسالان غیر حرفه‌ای که فوتبال بازی می‌کنند، دچار آسیب پا می‌شوند و فوتبالیست‌های حرفه‌ای تا 65 درصد دچار آسیب پا می‌شوند.

کارهای خطرناک
شایعترین مکانیسم‌های آسیب پا در فوتبال شامل تکل رفتن، دویدن، مورد تکل واقع شدن، شوت زدن، دریبل چرخشی زدن و بالا پریدن است.
تکل رفتن و مورد تکل واقع شدن زمانی خطرناک می‌شود که بازیکنی که مورد تکل قرار می‌گیرد نتواند به موقع واکنش نشان داده و توپ را رها کرده و جاخالی دهد. در واقع بدترین نوع تکل تکل از پشت است که در آن بازیکنی که مورد تکل قرار می‌گیرد، بزیکن تکل رونده را نمی‌بیند. در این حالت هم بازیکن تکل کننده و هم بازیکنی که مورد تکل قرار می‌گیرد ممکن است آسیب ببینند و به همین خاطر طبق قوانین فیفا تکل از پشت خطاست.
هنگام دویدن، بالا پریدن و دریبل چرخشی زدن علت اصلی آسیبی که به پا وارد می‌شود، کفش نامناسب است. در واقع در این موارد فشاری که به مچ پا وارد می‌شود از توان رباط‌های آن بیشتر است. هنگام شوت زدن وقتی دفاع تیم مقابل درصدد مقابله برمی‌آید و پای خود را مقابل توپ می‌گیرد، ضربه پای مهاجم به پای خود و دفاع تیم مقابل وارد می‌شود و ممکن است باعث شکستگی، دررفتگی و یا ضرب دیدگی مچ پا و حتی ساق پا شود.

آسیب‌های خطرناک

زانو، مچ پا و کف پا در فوتبال بیشتر از سایر قسمت‌های پا ممکن است دچار آسیب شوند. پیچ خوردگی، ضرب دیدگی، کشیدگی تاندون‌ها، پاره شدن غضروف‌ها و شکستگی هم بیشترین صدماتی هستند که در فوتبال به پا وارد می‌شوند. در بین کل آسیب‌های پا هنگام فوتبال هم از همه بیشتر پیچ خوردگی مچ پا و کشیدگی رباط‌های زانو و مچ پا اتفاق می‌افتد. شدت آسیب‌های پا در فوتبال هم با افزایش سن بیشتر می‌شود و در بین بازیکنان حرفه‌ای از همه بیشتر است.

درمان جراحی صافی کف پا

گروه توانبخشی بیمارستان مدائن کلینیک ارائه خدمات درمان صافی کف پا(Clinic Treatment filter),کلینک بهبود صافی پا,کلینیک درمان صافی کف پا,و مجهز به کلینیک تخصصی درمان صافی کف پا در تهران می باشد.

درمان جراحی صافی کف پا

هرگونه اختلال در وضعیت قوس پا مستقیماً بر تمام اعضاء حرکتی از جمله پا، زانو، لگن، کمر تا گردن و شانه ها تاثیر گذار است چه بسا سردردهایی که فقط با یک اصلاح قوس کف پا درمان شده اند.

هم اکنون با وجود دستگاه های اسکنر ( High Technology ) کلیه قوس ها و ناهنجاری های کف پای هر فرد قابل بررسی و درمان است و تجویز و ساخت کفی مناسب براساس اندازه گیری توسط یک پردازشگر سریع و کامپیوتر و دستور به یک ماشین تراش کامپیوتری ( CNC ) انجام می شود. این تکنولوژی به طور کامل برای اولین بار در کشور و در گروه توانبخشی بیمارستان مدائن راه اندازی شده است وآماده ارائه خدمات به عموم مردم می باشد.

درمان جراحی صافی کف پا

نشانی مرکز:
تهران ، خیابان انقلاب اسلامی ، مابین خیابان فلسطین و خیابان ولیعصر، خیابان صبای جنوبی (برادران مظفر)
پلاک 9/1 بیمارستان مدائن ، مرکز جامع توان بخشی.

تلفن تماس:          
 09350304007  دکتر قلمقاش
  021-66463737   –   021-66482111